اندیشه اسلام آبادغرب: چهارمین دوره انتخابات شورای شهر اسلام آباد غرب انجام گرفت و 9 منتخب این شورا به همراه 5 عضو علی البدل آن مشخص گردیدند و اما درعین ناباوری، کسانی از عضویت در جمع منتخبین بازماندد که بیشترین امید به موفقیت ایشان می رفت.

آنچه در این انتخابات بیش از هرچیز چشم نوازی کرد، روند نامناسب تبلیغات نامزدها و دخالت عوامل منفی در گزینش مردم بود.

اینکه متأسفانه در استان کرمانشاه، مسأله ای به نام شام و ناهار دادن، به رویه ای معمول در نزد برخی از داوطلبان تبدیل گردیده است، امری غیرقابل انکار است. لیکن مشکل به همینجا ختم نشده و مسائلی چون ایل و قبیله گرایی و نقش عامل مذهب و ... نیز در انتخاب مردم دخالت داشته که در این دوره، روش های غیرمعمول جدیدی همچون توزیع کارت شارژ تلفن در محل اخذ رأی و اقلام مواد خوراکی در درب منازل و ... نیز به آن اضافه گردید.

اما از همه آنچه اشاره می گردید، بدتر انکه باید گفت: تکلیف بسیاری از منتخبان این دوره شورای شهر اسلام آباد غرب در پای صندوق های رأی تعیین گردید. بدین ترتیب که برخی از نامزدها، با استقرار تعدادی از هواداران و اقوام در پای صندوق های رأی(که ترجبحا خانم های جوان هستند)، اقدام به قسم دادن توده مردم نموده و افرادی که جهت رأی دادن به صندوق رأی مراجعه می کردند را تحت شدیدترین فشار ممکن قرار داده تا نامزد مورد نظرشان را به لیست وی اضافه نمایند و چه بسیار مواردی که این اصرار و قسم دادن، نتیجه داده و چه افسوس برای شایستگانی که مغلوب همین رویه های ناصواب گردیدند.

یکی از افرادی که کمتر کسی از شهروندان اسلام آباد غرب در اینکه وی رتبه اول یا دوم منتخبین نهایی را کسب نماید، شک به خود راه می داد، حاج محسن نوری بوده که در کمال تعجب، در جایگاه دوازدهم قرار گرفت. آقای نوری بی گمان اگر همین امروز درمقایسه با اکثریت اعضای منتخب، به گزینش افکار عمومی ارجاع داده شود، رأی بیشتری کسب می نماید؛ اما او که فقط 70 اکیپ داوطلب برای پوستر چسبانی داشت، تنها 6400 رأی کسب می نماید. البته در اینجا باید اشاره شود که ضعف کار ستادی به همراه عواملی چون عدم پایبندی موتلفین به عهدشان، عدم استقرار افراد لازم در درب محل های اخذ رأی، تک رأی انداختن هواداران نامزدهای هم ایلی و در یک کلام، اعتماد بیش از اندازه را باید عوامل اصلی عدم موفقیت ایشان نام برد اما وی و دیگر کسانی که در ادامه ذکر می گردند، باید بدانند که آراء اعلام شده، نشان دهنده پایگاه رأی واقعیشان نمی باشد و این انتخابات را باید اتفاقی غیرقابل تکرار تلقی نمایند.

اما شایسته دیگری که از شورای شهر بازماند، حاج احد ناصری بود که قطعا، پرپیمانه ترین سوابق اجرایی را در میان نامزدهای شورای شهر اسلام آباد غرب دارا بوده و می توانست به وزن کارشناسی و تجربی شورای شهراسلام آباد غرب، بیفزاید. ایشان را نیز شاید بتوان قربانی اعتماد و عدم همراهی موتلفین خواند.

و اما نفر بعدی، بهروز جلیلیان؛ نخبه خوش فکر و به واقع توانمند اسلام آباد غرب است که عدم حضورش در جمع شورای شهر، از اتفاقات نادر و اسفناک است. در خصوص عدم توفیق ایشان نیز چه می توان گفت جز صداقت و سلامت نفس و عدم رویکرد غیراخلاقی و ...

شاید دراینجا بد نباشد که یادآوری کنیم، تا پیش از روزهای پایانی تبلیغات انتخاباتی و خصوصا، تا قبل از حوادث روز اخذ رأی، شاید هر کسی که کمی از افکار عمومی اسلام آباد غرب اطلاع داشته، قطعا شانس های اول راه یابی به شورای شهر اسلام آباد را به ترتیب چنین لیست می نمود: محسن نوری، احد ناصری، بهروز جلیلیان، شهرام مرادی، علی محمد رحیمی و ... اما الان چه می توان گفت جز افسوس...

افسوس از شورایی که افراد فوق را به همراه منوچهر فرخی، حیدر آتش پیکر ، مسعود اکبری ، علی علی آبادی، منصور مرادی، کیومرث جلیلیان و ... را از دست می دهد اما ...