مدال طلای جام تختی بر گردن شهرام ناظری؛ عکس

اندیشه اسلام آباد غرب: در مراسم افتتاحیه کشتی آزاد جام جهان پهلوان تختی، منصور برزگر، قهرمان اسبق جهان و دارنده مدال نقره المپیک و سرمربی اسبق تیم ملی کشتی آزاد، از شهرام ناظری که با همنوازی گروه موسیقی آذربایجانی به اجرای زنده پرداخت و اشعاری را در ثنای جهان پهلوان تختی برای حاضران در سالن خواند، با اهدای مدال طلای جام جهان پهلوان تختی تقدیر کرد.

گفتنی است که جام جهان پهلوان تختی که امسال با کیفیت بالاتری برگزار گردید، دیروز با قهرمانی ایران به پایان رسید و رضا افضلی کشتی گیر شایسته کرمانشاهی توانست در وزن 74 کیلوگرم به مدال طلا دست یابد.

به مناسبت 69 سالگی کیخسرو پورناظری ؛ از مفاخر موسیقی کرمانشاه و ایران

اندیشه اسلام آباد غرب: کیخسرو موسیقی ایران، یکی از مفاخر استان کرمانشاه است که امروزه، عالی ترین جایگاه نوازندگی تنبور و برخی دستگاههای دیگر موسیقی را در ایران زمین، از آن خود نموده است. این مرد بزرگ، دیروز هفتم خردادماه قدم به 69 سالگی گذاشت.

به گزارش ایسنا، کیخسرو پورناظری در سال ۱۳۲۳ در کرمانشاه متولد شد. پدرش، پرویز پورناظری، معروف به حاجی خان از شاگردان کلنل علینقی وزیری، درویش خان و مادرش، پورانداخت سرحددار، موسس نخستین دبیرستان ملی دختران و اولین زن دیپلمه در کرمانشاه بود.

کیخسرو از کودکی موسیقی را با ساز تار شروع کرد و نزد پدر کتاب‌های هنرستان موسیقی، آثار وزیری و ردیف موسیقی سنتی ایران را فرا گرفت. شعر و ادبیات کهن فارسی را از مادر آموخت و محضر بزرگانی چون کیوان سمیعی و بهزاد کرمانشاهی را درک کرد.

وی در رشته مهندسی راه و ساختمان به تحصیل پرداخت و در سال سوم آن را رها کرد، چرا که آن را با حال و هوای خود هماهنگ ندید. پس از آن وارد رشته موسیقی در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران شد. وی بعدها با حضور در محضر استاد دادبه، به مدت ۱۲ سال تاریخ و فرهنگ ایران باستان را نزدش آموخت.

پورناظری درسال ۱۳۵۱ به عنوان کارشناس موسیقی در وزارت فرهنگ و هنر وقت به گردآوری و بازسازی نغمه‌های موسیقی کردی و سنتی پرداخت و سرپرستی ارکستر کردی و سنتی را تا سال ۱۳۵۷ به عهده داشت.

کیخسرو پورناظری در سال ۱۳۵۹ گروه تنبور «شمس» را بنیان نهاد که این کار، راهی نوین را برای نگاه به گروه نوازی موسیقی تنبور پیش اهل موسیقی نهاد.

از این منظر کاری را که کیخسرو پورناظری با ساز تنبور کرد، می‌توان بعدها با تجربه گروه کامکارها در شهری کردن موسیقی کردی مقایسه کرد.

شناخت پورناظری از ساز تنبور و آشنایی عمیقش با موسیقی نواحی منطقه کرمانشاه و علاوه بر آن استفاده ظریف و متناسب از ساز دف در ساختار گروه فضایی را فراهم آورد تا نگاه به گروه نوازی تنبور صورت و صبغه‌ای متفاوت پیدا کند و بعدها گروه‌های دیگری هم به تاثیر از کار وی در این زمینه شکل بگیرد.

حاصل این گروه آلبوم«صدای سخن عشق» با صدای شهرام ناظری بود. بعدها پورناظری آثاری چون «حیرانی»، «مهتاب‌رو» را با ناظری کار کرد و البته در این میان برخی از آثار همانند تصنیف مردان خدا را هم با جلال الدین محمدیان به صحنه برد.

پورناظری در سال‌های میانی دهه ۷۰ به اتقاق فرزندانش، تهمورس و سهراب تحولی جدی‌تر در گروه «شمس» را کلید زد که حاصل آن اجرای بیش از ۳۰۰ کنسرت در داخل و خارج از ایران بود.