درسهای سریال جومونگ برای حسن روحانی
اندیشه اسلام آباد غرب: گرچه در مبارزات انتخاباتی سال 1388، هواداران محمود احمدی نژاد با توجه به پخش سریال افسانه جومونگ برای بار نخست از سیمای جمهوری اسلامی، وی را به جومونگ تشبیه می کردند. اما سرنوشت دیگری برای وی رقم خورد. با این حال به نظر می رسد در حال حاضر که مجموعه جومونگ در حال بازپخش از تلویزیون است، می تواند برای دکتر روحانی و دولتش حاوی درس هایی باشد. درس ها و نکاتی که سایت آینده به آنها پرداخته است:
آن هنگام که هواداران محمود احمدی نژاد در خیابانهای تهران با شعار «احمدی نازنین، جومونگ ایران زمین»، وی را به جومونگ ایران تشبیه می کردند، شاید پیش بینی نمی کردند که سرنوشت احمدی نژاد به هر شخصیتی در سریال شبیه باشد به جز جومونگ!
شاید تشبیه احمدی نژاد به عالیجناب تسو، واقع بینانه تر از تشبیه او به جومونگ باشد، اما هرچه هست به نظر می رسد قسمتهای پایانی سریال جومونگ که این روزها در حال پخش از رسانه ملی است، درسهای قابل توجهی برای رییس جمهور جدید و دولت نوپای او دارد.
جومونگ که مبارزه را از زمانی که در نقش یک باربر در یک گروه تجاری آغاز کرد، تا پایان مبارزه و نشستن بر تخت امپراطوری، به کسانی که به وی کمک کردند و در به قدرت رسیدن وی نقشی داشتند، به شدت وفادار بود.
سه جوان ولگردی که در زمان بی پناهی جومونگ به وی کمک کردند و تبدیل به برادر وی شدند، تا پایان نقش خود را در نزدیکترین جایگاه به وی حفظ کردند و کسانی که برای کنار زدن سلطه امپراطوری هان و بویو و تشکیل حکومت جومونگ هزینه داده و تلاش کردند، متناسب با میزان اثرگذاری و و فداکاری خود جایگاه یافتند و برعکس جومونگ در مقابل پیشنهاد کسانی که از تیم مقابل، قصد معامله با وی را داشتند، به شدت سرد و منفی برخورد می کرد.
نمونه این گونه شخصیتها در سریال، یونگ فو برادر اسمی جومونگ بود که قصد داشت با خیانت به برادر واقعی خود، تسو با جومونگ متحد شود که جومونگ نه تنها وی را طرد کرد، بلکه برای نجات تسو از توطئه برادرش وارد عمل شد. یونگ فو نماد کسانی است که به هیچ گروه و فکری تعهد ندارند و تنها در پی کسب قدرت و ثروتند که متاسفانه در جامعه ما به فراوانی یافت می شوند.
افراد فرصت طلبی که تا دیروز و زمان تامین منافعشان اصولگرا بودند و امروز اعتدالی هستند و فردا بسته به قدرت، تغییر خط می دهند، و بعضا شاهدیم که این افراد فرصت طلب، با تغییر نمایه خود، امروز در متن هستند و مجاهدان و زحمتکشان واقعی را به حاشیه رانده اند.