کرمانشاه در عصر هارون الرشید ؛ قسمت دوم
اندیشه اسلام آباد غرب: در یادداشت قبلی، به مبحث "توجه ویژه هارون الرشید به کرمانشاه و بنای هارون آباد و زبیدیه" اشاره کردیم اما ذیلا، مختصری از تاریخ سیاسی کرمانشاه و حوادث پرتلاطم آن، در عصر هارون الرشید، مورد اشاره قرار می گیرد.
در عصر هارون الرشید، تعداد راهزنان(که از عصر پدرش مهدی عباسی ناامنی هایی را ایجاد کرده بودند) باز هم رو به فزونی گذاشت و باردیگر راهزنان جبال در کنگاور تا جنوب سنندج، جمع شده و ظاهراً ویرانی هایی را در برخی شهرها بوجود آوردند. گفته شده شهر سیسر کاملا خراب شده که هارون الرشید امر به بنای مجدد آن داد و «خاتان حارثی سغدی» را با هزار مرد به آن دیار كه در شمال كرمانشاهان بود، كوچانید. ابن فقیه می گوید: «كه تا هم امروز قومی از فرزندان آنان در سیسرند.»
نکته قابل توجه آن است که درخصوص دزدان کنگاور(که تا امروز در مثل "دزد کنگاور و صوفی صحنه"، یاد آنها زنده مانده است)، برخی تحقیقات حکایت از آن دارد که اینان، نه فقط جمعی راهزن ساده، بلکه مطوعه و معترضانی بودند که به قیام علیه حکومت و ظلم اعراب برخاسته و به کوهها پناه برده بودند.
از وقایع دیگر خلافت هارون، اعزام لشكری به فرماندهی مامون، از كرمانشاه به خراسان بوده است. پس از دریافت خبر شكست هرثمة بن اعین امیر خراسان از رافع بن لیث، هارون لشكری آماده كرده و به سوی خراسان فرستاد. گردیزی می نویسد:«و چون به كرمانشاه رسید، مامون را با ده هزار سوار، پیش بفرستاد بمرو و از پس او بیكماه برفت.»
هارون كه در سال 189 هجری به قصد رسیدگی به ستم علی بن عیسی بر خراسان، به آن سمت حركت كرده بود، چون به كرمانشاه رسید، توقف كرده و یكماه در آنجا ماند. در طول این اقامت، او بیعت بر مامون را (به ولایتعهدی) بر فرماندهان سپاه تجدید كرده و بزرگان دربار خود را گواه این امر گرفت و نیز هر چه از مال و سلاح و اسباب در لشكر او وجود داشته، را برای مامون وصیت كرد ونیز به ولیعهد خود تاكید كرد تا در مرو مستقر شود.
از اقدامات دیگر او دركرمانشاه این بود كه برای پسرش قاسم به ولایتعهدی پس از مامون بیعت گرفت كه به گفته یعقوبی، میان بیعت مامون و بیعت قاسم شش سال فاصله بود. از وقایع مهم دیگر این سفر، خطبه معروف هارون در جمع بزرگان و سپاهیان در شهر کرمانشاه بود كه در آن از كنار گذاشتن برامكه اظهار پشیمانی نمود. در تاریخنامه طبری، متن خطبه چنین ذكر شده است: «و آن روز (كه) به كرمانشاهان خطبه كرد ایدون گفت كه: این كارها بشورید به مشرق و مغرب. و هر چه به مغرب بود راست شد و آن مشرق بمانده است و مردمان مشرق و خراسان با قوت اند و گردنكش از بهر آن به تن خود آمدم تا ایشان را بیازمایم كه مرا امینی نبود كه كار بدوسپارم و ایمن بودمی كه او بتواند كردن و با آن نیز یحیی بن خالد و اهل بیت او از پیش من بشدند و كارها بشورید و مملكت جنبان شد. پس مردمان این حدیث از رشید نپسندیدند و گفتند این پشیمانی و حاجت او بدیشان بر مردمان پدید نبایست كردن.»
در سال 192 هجری «خرّمیّان» در سرزمین جبال، برای نخستین بار خروج كردند. هارون در این زمان به جنگ رافع در خراسان مشغول بود، لذا امین كه نایب بغداد بود، لشكری به سركوب آنها فرستاد. محل شورش اصلی در آذربایجان بود. مقدسی می نویسد: «عبدالله بن مالك فرمانده سپاه عباسی، به سركوب آنها پرداخت، وی سی هزار نفر را كشته و زنان و فرزندانشان را به اسارت گرفته و بازگشت، هارون در كرمانشاه بدیشان رسید و فرمان داد تا اسیران مرد را كشتند و زنان را فروختند.»
شورش كرمانشاه در اعتراض به عزل و مصادره برمكیان از دیگر وقایع خلافت هارون الرشید است. ماجرا از این قرار بوده كه بدنبال عزل و مصادره برمكیان، در برخی از شهرهای ایران، اغتشاش به وجود آمد كه از آنجمله شورش و اعتراضات كرمانشاهان بود. بدنبال آن، در سال 192 هـ.ق هارون الرشید از بغداد به كرمانشاهان آمد و طی خطبه ای مردم را به آرامش دعوت كرد.» هارون الرشید، یكبار نیز حاكمی را بر ماهین(دینور و نهاوند) نصب كرده و این واقعه مربوط به سال 189 هـجری بوده است. بدین ترتیب كه عبدالله بن مالك بن هاشم، پس از موفقیت در سركوبی خرمیان، به حکومت این نواحی منصوب گردید.
درخصوص اقامت سال 192 هجری هارون الرشید در كرمانشاه باید گفته شود كه؛ هارون چون در شعبان سال 192 رهسپار خراسان گردید، ماه رمضان را در كرمانشاه فرود آمد و این آخرین سفر هارون به كرمانشاه بود. در این سال، هارون الرشید مجبور گردید برای دومین بار به قصد سركوبی رافع بن لیث در خراسان، به حركت درآید. در این سفر نیز هارون الرشید دیگر باره بیعت مامون را تجدید كرده و برای سپاهیان خطبه خواند و نیز فضل بن سهل را به عنوان وزیر مامون تعیین كرد.
برای اطلاع بیشتر بر روی لینک زیر کلیک کنید:
هارون الرشید و توجه به کرمانشاه ؛ بنای شهرهای اسلام آباد غرب و زبیدیه

