داریوش ارجمند و نخبه کشی در سال های گذشته
چهره واقعی یک "بازیگر" خوب و رازهای ماندگاری او!
به تازگی سعید نیک پور بازیگر نقش امیرکبیر و کارگردان سریالی به همین نام که در اویل دهه 60
از تلیویزیون ایران پخش می شد،در گفت و گویی اعلام کرده است که برای
بازیگر نقش امیرکبیر محمدعلی فردین را درنظر داشته و پیشنهاد بازی در این
نقش را به او ارائه کرده بوده است.
نیک پور روایت می کند که وقتی با پاسخ منفی فردین مواجه شد،از او درباره دلیل عدم پذیرش بازی در این نقش پرسشی مطرح می کند و این پاسخ فردین را می شنود که ؛ "بگذارید من برای مردم همان فردین باقی بمانم".
در سینمای ایران بسیار بوده اند بازیگرانی که در گذر زمان نتوانستند
جایگاهی که روزی در سرزمین باور و خاطره مردم کسب کرده بودند را حفظ
کنند.به عبارتی دیگر ؛ فردین هایی فراوانی داشته ایم که فردین نماندند.
با این مقدمه به مراسم اختتامیه جشنواره اخیر سینما حقیقت گذر و نظری
کنیم.آنجا که یکی از بازیگران نام آشنای سینمای ایران یعنی داریوش ارجمند
زبان به مدح ناصر تقوایی گشود و ادامه گفت ؛ "نمی‌دانم در مورد کسانی که
سال‌ها او را از فیلم‌سازی محروم کرده‌اند چه بگویم. البته این محرومیت ها
یکی از «تحفه‌های چند سال گذشته» نخبه کشی در فرهنگ ایران است".
بازهم زمان را به عقب تر برگردانیم.به یکسال قبل. آنجا که داریوش ارجمند اینبار نه بعنوان بازیگر بلکه بعنوان "مجری مراسم" بزرگداشت امیرکبیر در حضور رییس جمهور تریبون را در اختیار گرفت و بازهم از "نخبه کشی" سخن گفت.اما به این صورت که ؛ "نخبگان این سرزمین همیشه کشته شدند که این اتفاق یا به دست شاهان فاسد یا نیروهای خارجی رخ داده است".
